tək-tək

sif. və zərf

1. Birbəbir, bir-bir, ayrı-ayrılıqda. Mirqasım mollaların bəzilərinə tək-tək salam verməyə başladı. S. Rəh..

2. Hərdənbir, arabir, bəzən, nadir. Məni də yorduqca arabir şəhər; Muğanın seyrinə çıxıram tək-tək. S. V.. <Coğrafiya müəllimi> ancaq tək-tək hallarda gimnazistlərə yüksək qiymət verərdi. Q. İlkin.

3. Birgə deyil, ayrı-ayrılıqda bir-bir, ayrıayrı. Hamı tək-tək gəlib Cəfərqulu ilə əl-ələ görüşdü. Qant.. Bu quşlar çox vaxt təktək, bəzən də cüt-cüt gəzər, . . yalnız düz üstlərinə çıxdıqda havaya qalxarlar. M. Rz..

4. Adda-budda, bir-birindən aralı. Ötədəbəridə tək-tək ulduzlar fərq edilirdi. S. H.. Külək ağacları gətirir dilə; Fənərlər alışır yollarda tək-tək. H. Hüseynzadə.